Polimer monomer denen çok sayıda
organik molekülün polimerizasyon adı verilen kimyasal bir reaksiyon
sonunda bir zincir yapı oluşturmasıyla meydana gelmektedir.
Polimerler paralel ve doğrusal
zincir yapısına sahiptirler ve ısıtma-soğutma çevrimleriyle
yumuşama-sertleşme dönüşümleri yaparlar. Polimerler rastgele düzenlenmiş
ve birbirleriyle bağlar kurmuş zincirlerden oluşmakta ve polimerizasyon
işlemi ile sertleştikten sonra ısıtma ile yumuşamazlar.
Kimyasal aktivitesi olmayan
polimerler normal betondan daha yüksek basınç ve çekme dayanımlarına
sahiptirler. Ancak, elastisite modülleri daha düşük, sünme
deformasyonları daha yüksektir. Dolayısıyla betonun zayıf olan çekme
dayanımı
polimerik malzemelerin kullanımıyla iyileştirilebilir.
Polimer betonu uygun
granülometride bir agrega karışımının bir tür monomer ile
karıştırılıp ortam sıcaklığında
polimerize edilmesiyle oluşmaktadır. Karışıma katılan bir
sertleştirici polimer zincirleri
arasında çapraz bağ oluşturulmasını, katalizör ise
polimerizasyonun etkin ve hızlı
olmasını sağlamaktadır. Ayrıca bazen kullanılan silan
birleştirme ajanları ise polimer
ile agrega taneleri arasındaki aderansı kuvvetlendirip,
kompozitin dayanımını
arttırmaktadır. Bazen karışımın işlenebilmesini arttırabilmek
